Hai pouco recordaba que, segundo William Thurston, «un concepto matemático podería ser unha ecuación simbólica, unha imaxe, un patrón rítmico, unha película curta ou, mellor aínda, a combinación nun todo de varias representacións diferentes». E curiosamente, apenas publicada a entrada, alguén que a lera sinaloume un fermoso vídeo que resume en algo máis dun minuto esa idea. Quen mo mostrou non ten formación matemática, como tampouco creo que a teñan os seus autores, pero iso non impide que poidan apreciar e mostrar a beleza das matemáticas sen preguntar para que serven. Porque as matemáticas -as boas matemáticas que diría Thurston- están feitas da mesma materia dos nosos sonos, á nosa imaxe e semellanza. Nada hai da imaxe que adoitan mostrar películas e novelas do traballo matemático [1], amparadas moitas veces polo empeño dalgúns matemáticos en favorecer esa imaxe, na mirada atenta e perseverante de Thurston, chea de claridade e serenidade. Tampouco a hai neste breve "Beauty of Mathematics" dirixido por Yann Pineill e Nicolas Lefaucheux. Góceno.
[1] «Moitas veces, cando se mostran as
matemáticas nunha novela ou unha película, acórdome da proverbial arma de
Chéjov: se hai un matemático, seguro que se volve tolo. A penumbra da ansiedade
matemática envolvendo densamente todo» di Manil Suri no artigo "How
to Fall in Love With Math" publicado no The New York Times o 15 de
setembro de 2013.
